มนุษย์ทุกคนเกิดมาไม่ว่ายากจนผู้ดีไพร่ ล้วนต้องกระทำบาปทุกคนเพียงแต่มากน้อยต่างกัน ที่เป็นดังนี้น่าจะมาจากกิเลสของความชั่วร้าย ไม'ใช้ชีวิตด้วยความพอเพียง ได้เท่านี้ก็ยากให้มากขึ้นจึงเกิดการทำสิ,งที่ไม,ถูกไม่ควรอาจโดยตั้งใจหรือไม่ก็ตาม และที่สุดต้องชดใช้หนี้กรรมด้วยกันทั้งนั้นอย่างเช่นคุณยายมลฤดีวัยเจ็ดสิบต้นๆ ตาข้างซ้ายบอดเห็นแผลเป็นชัดเจน เป็นชาวอีสานแต่กำเนิดน่าจะมีความสุขในบั้นปลายของชีวิต เพราะมีทุกอย่างแล้วในการดำรงชีพ บ้าน รถ เงินในธนาคารหลายล้าน ถ้าไม่ทะเยอทะยานคงไม่ต้องไปอาศัยเพิงพักชายคลองใต้สะพาน กันแดดบังฝน แกเล่าว่าตั้งแต่เด็กไม่เคยลำบาก แม้พ่อแม่เป็นชาวนาแต่อยากให้ลูกสาวมีความรู้ ด้วยจนใจที่ไม่มีเงินพอจะส่งเสียเหมือนลูกเศรษฐีทั้งหลาย บาร์โหนติดผนัง จึงได้นำมลฤดีไปฝากเข้าโรงเรียนของฝรั่งที่เรียกกันว่า พวกแพร่แผ่ศาลนาในตัวเมืองตั้งแต่ชั้นอนุบาล ซึ่งผู้ให้ความอุปถัมภ์มีข้อแม้ว่าต้องเปลี่ยนจากศาสนาพุทธเป็นครสต์ส.กระเซ้าเพ็ชร
นายเปลี่ยน นางทุเรียนเนื้อเยื่อผู้เป็นบุพการีเห็นว่า ไม่น่ามีปัญหาแต่อย่างใดเพราะปรึกษากันแล้ว ทุกศาสนาล้วนสอนให้เป็นคนดีด้วยกันทั้งนั้น นอกจากได้เรียนฟรี ยังน่าจะเพิ่มทักษะทางด้านภาษาฝรั่ง และก็เป็นไปตามคาด ยายมลฤดีขณะนั้นยังเป็นนางสาวเรียนเก่งจบจนถึงขั้นปริญญาตรี ได้ออกมายึดอาชีพแม่พิมพ์ของชาติในกรุงเทพฯ ด้วยเธอแตกฉานด้านภาษา บาร์โหนราคา นอกจากทำงานประจำ ยังรับสอนหนังสือพิเศษในวันเสาร์อาทิตยํให้กับเด็กทั่วไปรายได้รวมแล้วตกเดือนละห้าหกหมื่นบ้านเกิดที่อยู่มาแต่เล็กแต่น้อย ครั้นรั่ารวยไม่เหยียบย่างกลับไปหาพ่อแม่ นอกเสียจากทั้งสองทนคิดถึงไม่ไหวจำต้องอาศัยนั่งรถประจำทางมาเยี่ยม กลับได้รับการต้อนรับจากลูกสาวไม่ค่อยเต็มใจนัก เพราะเธอไม่ต้องการให้คนรอบข้างเกำพืดเดิม ด้วยที่มีนิลัยทะเยอทะยาน ทำให้มลฤดีเลือกคบเฉพาะชนขั้นสูง หรือที่นิยมเรียกกัน พวกบรรดาไฮโซ และแน่เหลือเกินค่าใช้จ่ายย่อมต้องสูงจากการฟ้งเฟ้อ เสื้อผ้าที่สวมใส่ราคาแพงลิ่ว ยี่ห้อต้องของแบรนด์เนมทั้งนั้น รถที่เคยใช้อยู่ราคาไม่สมฐานะเปลี่ยนใหม่เป็นสองสามล้านขึ้น เมื่อรายได้กับรายจ่ายไม่สมดุล จึงต้องกู้เงินนอกระบบมาเสริมนานวันเข้าจึงเป็นหนี้มากมาย ทั้งที่ทำงานและบ้านจนหมดปัญญาหามาใช้ได้ทัน ในที่สุดเจ้าหนี้ตามรังควานทำให้เธอต้องหายหน้าจากโรงเรียนที่สอนโดยไม่ได้ลา โหนบาร์เพิ่มกล้าม ในที่สุดหลวงคงทนคอยไม่ไหวเลยคัดชื่อออกจากสารบบมลฤดีไม่หยุดแค่นั้น จึงหาทางด้วยการหลอกลวง จากผู้ปกครองที่นำลูกหลานมารับการสอนพิเศษ เนื่องจากเธอเประว้ติของท่านเหล่านี้ดี ใครมีฐานะความเป็นอยู่อย่างไร และด้วยหน้าตา รูปร่างที่เตะตาเพศตรงข้าม จึงมีไม่น้อยอยากสัมผัสใกล้ชิดกับมลฤดี และคุณระดม นักธุรกิจเล็กๆ แต่มีเงินไม่แพ้ระดับเศรษฐี พ่อม่ายลูกติดเป็นคนหนึ่งซึ่งพามาให้เธอสอนพิเศษ และพบกันหลายครั้งจากงานเลี้ยงต่างๆ ต้องชะตาในตัวเธอ กรอปกับอยากให้ลูกสาวซึ่งอายุเพิ่งเพียงสามขวบมีแม่อย่างเด็กอื่น จึงเพียรพยายามหาโอกาสบอกรกกบมลฤด
จนวันหนึ่งมีงานแต่งลูกสาวเพื่อนทั้งเขาและเธอ โหนบาร์ลดหน้าท้อง ได้รับเชิญไปในงานยังโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง เมื่อมีโอกาสนั่งโต๊ะเดียวกัน ระดมเอ่ยขึ้นก่อนอย่างสุภาพ“จะรังเกียจไหม งานเลิกแล้วอยากคุยกับคุณเป็นการส่วนตัวที่ร้านอาหารสักแห่ง”
บาร์โหน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น